Wat in de ene omgeving is toegestaan, is in de andere taboe. Voor kinderen is dat niet anders dan voor volwassenen. De klant mag dan koning zijn, maar ook de koning heeft geen carte blanche. Bij volwassenen zijn de regels echter vaak ongeschreven en hoeven ze niet altijd expliciet te worden uitgelegd. We begrijpen dat we in een restaurant niet zomaar de keuken in kunnen lopen en dat we in een ziekenhuis niet aan de medische apparatuur moeten zitten. Bij kinderen is dit op jonge leeftijd vaak anders en vraagt dit stukje gastvrijheid om net even iets meer begeleiding en creativiteit. Het betekent dus niet dat ook kinderen maar alles mogen.
Alleen hoe vertel je nu wat wel en niet mag op een positieve, gastvrije manier? Door te kijken waar je kinderen extra ruimte kan geven, door van een probleem een mogelijkheid te maken, vind je prachtige voorbeelden van gastvrijheid voor bezoekers met kinderen. Misschien is er in jouw restaurantkeuken juist een speciaal loket waar de kids naartoe kunnen rennen en iets mogen proeven als ze op een bel drukken? Of misschien heb jij in jouw spreekkamer een setje “echte” doktersspullen liggen wat juist voor de kinderen is bedoeld? Andere mooie voorbeelden je kunt bedenken zijn speciale “renpaden” in de gangen voor kinderen of nep-knopjes in de lift op kinderhoogte, waardoor een geluidje klinkt of een lampje gaat branden.
Oprechte aandacht voor zowel de volwassen als de kleine gast én hun gezamenlijke omgeving. Dat is waar het bij gastvrijheid over gaat. Door extra aandacht aan jullie onderneming/omgeving te schenken, bedenk je al gauw manieren hoe je kinderen op een gastvrije manier kunt ontvangen en daarmee de beleving voor al je gasten kunt optimaliseren.
Wedden dat je er zelf ook veel blijer van wordt?
